حسی که امشب دارم، افسردگی نیست. یک جور ترسه. کلی کار و فکر همزمان سرم ریخته. با اینکه برا همه چیز وقت کم دارم، بازم وقتمو هدر میدم. گیج شدم. گیج
چند روز پیش یه لیست درست کردم از همه ی کار هایی که باید انجام بدم و چیزهایی که باید بخرم. خودم به وحشت افتادم. حالا تصمیم گرفتم ذهنم رو از همه چیز خالی کنم. یه جور مراقبه. شاید این معافیت از افکار باعث بشه با انرژی بیشتر بر گردم سر کارهام.
کلی حالم خوب نیست. ولی حال بدم از غم نیست. از اینه که نمی دونم چه کار کنم.
خدا به دادم برسه.